زمینه و هدف: ارتباط بین بیماری آترواسکلروتیک شریان های کرونر و کاروتید، با کبد چرب غیرالکلی گزارش شده است. اما مطالعات کافی در مورد ارتباط کبد چرب غیرالکلی با بیماری های عروق داخل مغز وجود ندارد. مطالعه حاضر جهت بررسی ارتباط این بیماری ب ا شاخص های همودینامیک عروق داخل مغزی توسط سونوگرافی داپلر ترانس کرانیال انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 47 نفر از نظر شاخص های همودینامیک عروق داخل مغزی توسط سونوگرافی داپلرترانس کرانیال بررسی گردیدند. این افراد در سه گروه کبد چرب غیرالکلی خفیف (10 نفر)، متوسط (10 نفر)، شدید (11 نفر) و گروه شاهد فاقد کبد چرب غیرالکلی (16 نفر) در سونوگرافی، قرار گرفتند. از آزمون های آماری توصیفی،ANOVA  و مجذور کای برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد.یافته ها: شاخص های نبض پذیری و مقاومت شریانی در شریان های مغزی قدامی، میانی، خلفی و کاروتید داخلی در سمت راست و چپ در گروه کبد چرب غیرالکلی شدید به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (p<0.05). شاخص های فوق در گروه کبد چرب غیرالکلی متوسط نسبت به گروه شاهد در شریان های مغزی میانی دو طرف و در شریان های کاروتید داخلی و شریان های مغزی قدامی دو طرف در گروه کبد چرب غیرالکلی شدید نسبت به گروه کبد چرب غیرالکلی خفیف به صورت معنی داری افزایش یافته بود.نتیجه گیری: افزایش شاخص های نبض پذیری و مقاومت شریانی در شریان های داخل مغزی در افراد مبتلا به کبد چرب غیرالکلی شدید می تواند ناشی از ایجاد تغییرات آترواسکلروتیک در شریان های داخل مغزی باشد که موید اهمیت کنترل عوامل خطر ایجاد آترواسکلروزیس و پیشگیری و درمان به موقع بیماری های عروق داخل مغزی در این بیماران است.

مقدمه: مطالعات قبلی نشان می دهد که شاخص پایی - بازویی کمتر از 0.9 احتمال ابتلا به بیماریهای ایسکمیک قلب را 2 برابر، خطر ابتلا به حمله ایسکمی گذرای مغزی را 4 برابر و احتمال تنگی کاروتید و پوبلیتئال بدون علایم را 1.5 برابر افزایش می دهد. مقادیر شاخص پایی - بازویی کمتر از 0.9 با آترواسکلروز منتشر در ارتباط است. هدف از این مطالعه بررسی یافته های شاخص پایی - بازویی در بیماران مبتلا به بیماری عروق مغزی است. روش کار: این مطالعه توصیفی – مقطعی در سال 1380 – 1381 بر روی 98 بیمار که به علت حوادث ترمبوتیک عروق مغزی در بیمارستان شهید صدوقی یزد بستری شده بودند اجرا شده است. در کلیه بیماران شاخص پایی – بازویی اندازه گیری شد. اطلاعات فردی، یافته های بیماری، نتایج آزمایشگاهی و سی تی اسکن و نتایج حاصله با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی و آزمون های کای دو و تی پردازش شد. نتایج: افراد مورد بررسی شامل 44 مرد و 54 زن با میانگین سنی 73.1±1.5 سال بودند. میزان کلی شاخص پایی - بازویی کمتر از 0.9، 15% بود. 12.5% افراد بیشتر از 65 سال و 3.1% افراد پائین تر از 65 سال شاخص پایی - بازویی کمتر از 0.9 داشتند. اختلاف بین شاخص پایی – بازویی کمتر از 0. 9 در افرادی که سابقه ابتلا به دیابت، فشار خون و سابقه مصرف دخانیات و بیماری ایسکمیک قلب داشتند بیشتر دیده شد (P=0.7). این اختلاف معنی دار نبود. در بیمارانی که هیپرلیپیدمی را ذکر می کردند به صورت معنی داری با شاخص پایی - بازویی کمتر از 0.9 همراه بوده است. نتیجـه گیری: بین شاخص پایی - بازویی و عوامل خطر و سن و جنس رابطه معنی داری مشاهده نشد ولی با توجه به کم بودن تعداد نمونه در مطالعه حاضر پیشنهاد می شود مطالعه ای با تعداد نمونه های بیشتر انجام شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

0

زمینه و هدف: اضطراب بر روی واکنش های فیزیولوژیک بیمار تاثیر گذاشته، بیمار را در اتاق آنژیوگرافی در معرض خطر قرار می دهد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر رایحه درمانی بر تغییرات همودینامیک بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر انجام شد.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف بر روی 96 بیمار بستری جهت آنژیوگرافی عروق کرونر در بیمارستان فاطمه الزهرای (س) ساری انجام گرفت. افراد به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (46 نفر) و مداخله (45) نفر تقسیم شدند. دو گروه از نظر جنس، تاهل، سطح تحصیلات، سابقه بیماری، سن و داشتن بیمه درمانی با هم یکسان بودند. ابزار گردآوری داده ها شامل دو بخش پرسش نامه مشخصات دموگرافیک و برگه ثبت متغیرهای همودینامیک و دستگاه فشارسنج و ساعت ثانیه شمار بود که فرم اطلاعاتی توسط هر دو گروه قبل و بعد از رایحه درمانی تکمیل شد. داده ها با استفاده از SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری کای دو، تی مستقل و آنالیز واریانس اندازه های تکراری تحلیل شد.یافته ها: متغیرهای فشار خون سیتولیک، تعداد نبض و تعداد تنفس بعد از آنژیوگرافی نسبت به قبل از آن در گروه مورد از نظر آماری کاهش معنی داری نسبت به گروه شاهد نشان داد. با وجودی که سایر متغیرها در مراحل مختلف اندازه گیری، از نظر آماری اختلاف معنی داری را در بین دو گروه نشان نداد، اما از نظر بالینی اغلب متغیرها در گروه مورد نسبت به گروه شاهد وضعیت مطلوب تری را نشان دادند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان پیشنهاد کرد که در موقعیت های اضطراب آور، نظیر تکنیک های تشخیصی، از رایحه درمانی برای ثبات علایم حیاتی استفاده شود.

مقدمه: هدف این مطالعه، ارزیابی نقش داپلر سونوگرافی عروق کوچک مغزی حین عمل (MDS: Intraoperative microvascular doppler sonography) در ارزیابی همودینامیک عروق مغزی بود.روش ها: برای 25 بیمار (14 زن و 11 مرد) با متوسط سنی 57 سال که ظرف بازه زمانی 15 ماهه جهت انجام عمل جراحی 27 آنوریسم مغزی مراجعه کرده بودند، داپلر سونوگرافی عروق کوچک مغزی با فرکانس 20 مگاهرتز قبل و بعد از کلیپ آنوریسم مغزی صورت گرفت تا بسته شدن کامل ساک آنوریسم و عدم اختلال در عروق اطراف اثبات شود. بعد از عمل، در 91 درصد بیماران، سی تی آنژیوگرافی شریانی مغزی صورت گرفت و یافته های داپلر سونوگرافی حین عمل با نتایج سی تی آنژیوگرافی بعد از عمل مقایسه شد.یافته ها: میکروپروب با قطر 1 میلی متر قادر به Insonation تمام عروق اطراف آنوریسم شامل عروق Perforating و ساک آنوریسم بود. کلیپ آنوریسم با استفاده از اطلاعات داپلر سونوگرافی حین عمل 5 بار جا به جا شد (21 درصد موارد) که 2 مورد آن به علت انسداد ناخواسته عروق اطراف آنوریسم، 2 مورد به علت عدم بسته شدن کامل ساک آنوریسم و یک مورد به علت انسداد عروق اطراف و عدم بسته شدن کامل آنوریسم به طور هم زمان بود. زمان متوسط جهت انجام داپلر سونوگرافی 7 دقیقه بود. یافته های سی تی آنژیوگرافی بعد از عمل در تمام موارد منطبق با یافته های سونوگرافی حین عمل بود.نتیجه گیری: استفاده از داپلر سونوگرافی عروق کوچک مغزی حین عمل در جراحی آنوریسم های مغزی، با توجه به سهولت انجام، ایمن بودن و زمان بر نبودن و نیز دادن اطلاعات ارزشمند در مورد Patency عروق اطراف و کامل بسته شدن آنوریسم، مفید می باشد.

انسان با تهذیب نفس و علم حضوری می تواند حضور علت هستی بخش را درک نماید؛ لذا در فلسفه اسلامی خداوند حاضر علی الاطلاق است. اما پرسش از چرایی عدم انکشاف حضور الهی به طور گسترده برای بشر از طریق روش هایی مانند تجربه دینی ذهن فیلسوفان دین را به خود مشغول داشته است و تقریرات شلنبرگ در استدلال به اختفای الهی برای الحاد، در این میان نقش محوری دارد. عمده پاسخ ها به علت اختفای الهی از منظر وجودی، فلسفی، عرفانی و کلامی است. اما در پژوهش حاضر به روش تحلیل محتوایی سعی شده است رویکردهای انسانی تراویس دامزدی مورد ارزیابی قرار گیرد. وی با بیان مواردی مانند شاخص انزجار آسیب دیده، شاخص انزجار محدودیت وجودی، شاخص ترس و امید و شاخص از خود بیگانگی سعی در طرح دلایل اختفای الهی نموده است. در این مقاله عمده نقدهای این رویکرد انسانی مواردی چون نسبی گرایی و استقرای ناقص، بی نیاز نبودن از رویکردهای کلامی مانند تدبیر، حکمت و لطف الهی، ارائه تصویری منفعل از خداوند و عدم توجه به بعد اجتماعی دین، دانسته شده است.

یک مطالعه آینده نگر به مدت یکسال از تاریخ 72.1.1 لغایت 73.1.30 روی مبتلایان حوادث عروق مغزی در بیمارستان قائم مشهد انجام شد. از کل 805 بیمار مبتلا به حوادث عروق مغزی 396 نفر مرد و 409 نفر زن بودند، جوانترین بیماران دختری 12 ساله بود و مسن ترین آن پیرمرد 100ساله بود. حداکثر سن ابتلا 70-61 سالگی (34.4%) نبود. علائم به هنگام مراجعه در 306 نفر (38%) هوشیار و بقیه (62%) درجاتی از اختلال هوشیاری از حالت لتارژیک تا اغما داشتند.تمام بیماران از نظر عوامل زمینه ساز شامل: فشارخون، دیابت، چربی های خون، بیماری های قلبی و سابقه مصرف سیگار بررسی شدند که در این میان افزایش فشارخون شریانی بیشترین درصد ابتلا (55%) را نشان داد. سی تی اسکن در 60 درصد بیماران انجام شد که در 14% ایسکمی مشکوک (علائم بالینی به نفع ایسکمی و سیتی اسکن نرمال) 41.8% ضایعه قطعی ایسکمی- 34.5% ضایعه هموراژیک و 9.7 خونریزی ریزعنکبوتیه (SAH) را نشان داد.در مجموع 24% فوت نمودند، 10% با رضایت شخصی مرخص و مابقی 66% با بهبودی نسبی بیمارستان را ترک نمودند.

مقدمه: القای بیهوشی در بیماران قلبی به علت شرایط بیمار و نیز اثرات قلبی - عروقی داروهای هوش بر خطر بیشتری داشته و حفظ ثبات همودینامیک در این بیماران اهمیت خاصی دارد. به نظر می رسد داروی میدازولام ثبات قلبی - عروقی مناسبی را هنگام القای بیهوشی فراهم می کند. این مطالعه به منظور مقایسه اثر همودینامیک میدازولام با داروی هوش بر وریدی تیوپنتون در بیماران قلبی انجام شد.مواد و روش ها: تعداد 60 بیماری که عمل بای پس عروق کرونر داشتند و در کلاس 2 و 3 (ASA) بیهوشی بودند به طور تصادفی به دو گروه 30 نفری تقسیم شدند. در هر گروه، پیش مداوا با داروها و دوزهای یکسان انجام گرفت. سپس در گروه اول تیوپنتون با دوز 5 mg/kg و در گروه دوم میدازولام با دوز 0.25 mg/kg به همراه ساکسینیل کولین (1.5 mg/kg) تجویز و آن گاه لوله گذاری داخل نای انجام شد. ضربان قلب و فشار خون شریانی بیماران در زمان های قبل (پایه) و پس از القای بیهوشی و بلافاصله پس از لوله گذاری 5،3 و 8 دقیقه پس از لوله گذاری اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تجویز هر دو دارو هنگام القای بیهوشی موجب کاهش فشار خون و تغییر مختصر سرعت ضربان قلب شد. همچنین در زمان لارنگوسکپی و لوله گذاری، فشار خون و ضربان قلب در هر دو گروه افزایش یافت که این تغییرات در گروه میدازولام اندکی کمتر بود.نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهد که میدازولام اثرات همودینامیکی مشابه تیوپنتون دارد. میدازولام بنزودیازپین کوتاه اثر، حلال در آب و بدون درد است و التهاب زایی وریدی و شروع اثر نسبتا سریعی دارد و می توان آن را در بیمارانی که منع مصرف تیوپنتون دارند، جایگزین نمود.

مقدمه: تابع پاسخ همودینامیک، منعکس کننده جریان خون مغزی در پاسخ به فعالیت های عصبی نقش مهمی در تجزیه و تحلیل اطلاعات مغزی به دست آمده توسط تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی دارد. در این مطالعه مقایسه دو مدل آماری جهت ارزیابی تابع پاسخ همودینامیک به روش بلوکی انجام گردیده است.مواد و روش ها: داده های تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی از 3 بیمار مبتلا به تومور مغزی در یک اسکنر 3 تسلا گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده های تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی با استفاده از جعبه ابزار SPM12 در نرم افزار MATLAB انجام شد. شاخص های AIC، SBC و MSE جهت انتخاب بهترین مدل تابع پاسخ همودینامیک مورد استفاده قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس داده های شبیه سازی، تابع پاسخ همودینامیک برآورد شده توسط مدل تابع پاسخ همودینامیک کانونی به علاوه مشتقات زمانی تطابق بیشتری با تابع پاسخ همودینامیک شبیه سازی شده داشت. این مدل ها بر روی داده های واقعی بررسی شد. شاخص های MSE، AIC و SBC برای مدل های تابع پاسخ همودینامیک کانونی به علاوه مشتقات زمانی و لجستیک معکوس (برای مدل های تابع پاسخ همودینامیک کانونی به علاوه مشتقات زمانی و لجستیک معکوس به ترتیب: 0.052، 1235.1، 1223.9 و 0680.، .51091-، .21049-) به دست آمد. بر اساس مقادیر متوسط T، W، H و شاخص های انتخاب مدل، لجستیک معکوس جهت برآورد تابع پاسخ همودینامیک در نواحی سالم مغز و تومور مغزی مدل مناسب تری می باشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر می تواند جهت بررسی و تشخیص تابع پاسخ همودینامیک در نقاط با متابولیسم بالا کمک کننده باشد. استفاده از مدل لجستیک معکوس جهت برآورد تابع پاسخ همودینامیک در روش بلوکی به بهتر برآورد شدن تابع پاسخ همودینامیک و در نتیجه حفظ سلامت بیمار و کیفیت زندگی پس از عمل جراحی و روش های غیر جراحی پزشکی منجر می شود.